Η λαχτάρα της αγκαλιάς σου.......

Είναι η σκέψη μου, όταν απομακρύνομαι από κοντά σου. Είναι η ανάγκη μου, όταν καταλαβαίνω πως δεν μπορώ να την έχω... Είναι αυτό που με κάνει να νιώθω κλεισμένη μέσα της...Ζεστασιά, ασφάλεια, τρυφερότητα, αγάπη...Όλα κρυμμένα σε μια κίνηση... Όλα, και μαζί όσα δεν μπορώ να περιγράψω με λέξεις... Όλα στην αγκαλιά σου...

Μια χειρονομία με μεγάλη βαρύτητα. Ακόμη μεγαλύτερο νόημα. Δεν το κάνεις στον καθένα. Δε σου βγαίνει στον οποιονδήποτε. Χάνει το νόημά της,όταν γίνεται άσκοπα, αδιάφορα, χωρίς συναίσθημα... Συμβολίζει τόσα πολλά...Λίγες πράξεις είναι τόσο ξεχωριστές. Η αγκαλιά είναι μία από αυτές. Σου διώχνει τις έγνοιες. Σε μαγνητίζει. Σε γαληνεύει...Και όταν τη μοιράζεις στα άτομα που αγαπάς, πραγματικά, είναι σα να αγγίζεις την ψυχή τους...

Μπορεί να βρίσκεσαι με τις ώρες μέσα της και να χάνεσαι... Να μη σκέφτεσαι τίποτα και ο χρόνος να παγώνει... Να ταξιδεύεις με το νου και ο χρόνος να τρέχει... Όπως και να τη βιώνεις,όταν “ξυπνήσεις”, δεν έχεις κουνηθεί εκατοστό... Σαστισμένος, με ένα χαμόγελο...Τουλάχιστον, εγώ, έτσι “πιάνω” τον εαυτό μου...

Δε βλέπω την ώρα να γυρίσω και να χωθώ μέσα της. Να σε σφίξω πάνω μου σα να ΄ναι η τελευταία φορά που σε ακουμπάω... Που σε νιώθω... Θέλω να γύρω το κεφάλι μου πάνω σου και το μυαλό μου να στερέψει από σκέψεις. Να λυτρωθεί από την καθημερινότητα της ώρας... Να μη με νοιάζει τίποτα γύρω μου... Παρά μόνο το δέσιμό μου πάνω σου... Ίσως γι' αυτό τη λατρεύω τόσο. Ίσως γι' αυτό να μην μπορώ να σταθώ δίπλα σου αλλιώς... Ίσως γι' αυτό να νιώθω τόση μοναξιά όταν δεν την έχω... Στις δύσκολες στιγμές έρχεται πρώτη στο μυαλό μου... Φάρμακο στις πληγές μου... Η επούλωσή τους είναι παιχνιδάκι μέσα της...

Δεν ξέρω τι μου λείπει πιο πολύ μακριά σου, ίσως τα πάντα. Μα η λαχτάρα της αγκαλιάς σου δε συγκρίνεται εύκολα και με τίποτα. Είναι απ' τα στοιχεία που σε κάνουν τόσο μοναδικό για μένα....