Σελίδες

Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2012

Οι μεγάλες σκέψεις προέρχονται από την καρδιά

Οι μεγάλες σκέψεις προέρχονται από την καρδιά



Αγαπητέ συνάνθρωπε,


Κάποιος (δεν θυμάμαι ποιος) είπε : ” Αν οι άνθρωποι που μιλούν άσχημα για μένα, γνώριζαν τι γνώμη έχω εγώ γι αυτούς θα μιλούσαν πολύ χειρότερα”. Δεν ξέρω αν ισχύει, αλλά σίγουρα δεν μπορώ και να το διαψεύσω. Οι άνθρωποι δεν σταματούν να με εκπλήσσουν.

Η αλήθεια είναι πως πολλές στιγμές θα ήθελα να μπορώ να βγω από το σώμα μου και να αιωρηθώ κοντά στους “άλλους”, αυτούς τους αλάνθαστους κριτές και όχι μόνο, ακόμα και κοντά σε κοντινούς μου ανθρώπους για να μάθω τι λένε, πως τα λένε και κυρίως γιατί, γιατί τα λένε, όλα αυτά που σκέφτονται και ξεστομίζουν για μένα.( Όχι όλοι, μην έχουμε παρεξηγήσεις και φυσικά δεν γενικεύω, απλά απευθύνομαι στους ένα, δυο, τρεις -ας πω σε αυτό το σύνολο μπας και σταματήσει το μέτρημα- που έχουν την τάση να μιλούν με ιδιαίτερη άνεση για μένα και για τον κάθε άλλο, δίνοντας δικαιώματα που ποτέ δεν επιδίωξα(-με) , να δοθούν.Έτσι για να μάθω αν τελικά όσους αγαπώ αξίζει να τους αγαπώ και για όσους αδιαφορώ απλά να συνεχίσω that way…Γιατί ναι εγώ αδιαφορώ, δεν μισώ. Το μίσος είναι βαρύ συναίσθημα και εγώ δεν έχω το σθένος να το κουβαλήσω.

Αχ έλα τώρα δεν μπορεί και εσύ να μην έχεις μπει στον πειρασμό να το κάνεις. Ο καθένας θα ήθελε να μάθει τι άποψη έχει κάποιος τρίτος για το άτομο του. Παντού η υποκρισία να απλώνει τα δίχτυα της, κάπου μέσα σου λοιπόν, δεν μπορεί, θα θες να μάθεις αν έτυχε ποτέ να πιαστεί σε κάποιο δίχτυ και το όνομα σου. Το θέμα είναι, ότι ακόμα και η υποκρισία χρειάζεται ψυχή για να την χειριστείς σωστά. Δεν μπορεί ο καθένας να γίνει υποκριτής. Πρέπει να έχεις τις απαραίτητες ικανότητες, όμως χρειάζεται προσοχή γιατί η υποκρισία είναι ένας ιός που όταν τον κολλήσεις, μετά δεν υπάρχει φάρμακο για να σε κάνει καλά.

Από την άλλη υπάρχει και η ξαδέλφη της υποκρισίας, η αχαριστία. Έτσι, όταν ένας άνθρωπος ξεχνά τις στιγμές που μοιράστηκες μαζί του, τα ξενύχτια που έκανες για να μην μείνει μόνος στις δύσκολες στιγμές καθώς και ότι άλλο ήθελες και μπόρεσες να του προσφέρεις, συνηθίζουμε να τον αποκαλούμε αχάριστο. Αν με ρωτάτε, όλα αυτά τα πρότυπα του “φαίνεσθαι” που πηγάζουν από ναρκισσιστικά συναισθήματα είναι σύγχρονες κοινωνικές μάστιγες και χαρακτηριστικά της “μοντέρνας” εποχής.

Τι αστείο?! Καλώς ήρθατε στον εικοστό πρώτο αιώνα. Έναν πραγματικά πολλά υποσχόμενο αιώνα με πολλές δυνατότητες και σημαντικές επιτυχίες. Σαν επιστήμονες σαφώς πετύχαμε. Σαν άνθρωποι αποτύχαμε παταγωδώς. Είμαι η πλέον ακατάλληλη για να δίνω συμβουλές αλλά αν τύχει κάποιο νέο παιδί και διαβάσει αυτό το post θα ήθελα να του πω αυτό σαν συμβουλή από μια άγνωστη :

Στην ζωή σου θα σου πουν να γίνεις πολλά. Καλός γιατρός, καλός δικηγόρος, καλός επαγγελματίας γενικά… καλός οικογενειάρχης, καλός χριστιανός, καλός άνθρωπος. Εσύ κάνε ότι από αυτά σου αρέσει, μα πρώτα από όλα να είσαι σωστός άνθρωπος. Άνθρωπος, με ότι κι αν συνοδεύει αυτή την λέξη( τις ανασφάλειες, τα λάθη, τους φόβους, τα συναισθήματα κτλ). Μην το ξεχνάς!! Είναι σημαντικό. Μην ξεχνάς, να θυμάσαι, να είσαι άνθρωπος!


Με ειλικρίνεια,

Ένας άνθρωπος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου